spriúch

cmu verbbriathar (pr. láith. spriúchann; fut. ; fáist. spriúchfaidh; past ; caite spriúch; cond. ; coinn. spriúchfadh; vb.n. ; ainm br. spriúchadh) 1. Má spriúchann duine, éiríonn siad an-fheargach go tobann.intransitiveneamhaistreach 2. Má bhíonn duine ag spriúchadh, bíonn siad ag labhairt go stadach agus go míshoiléir, msh mar go bhfuil fearg nó aiféaltas orthu.intransitiveneamhaistreach

Loading phrases and examples...