béic
cmu (pr. láith. béiceann; fut. ; fáist. béicfidh; past ; caite bhéic; cond. ; coinn. bhéicfeadh; vb.n. ; ainm br. béiceadh) 1. Má bhéiceann tú, deir tú rud éigin i nguth an-ard, de ghnáth toisc go bhfuil tú ag iarraidh go gcloisfeadh daoine i bhfad uait thú nó mar go bhfuil fearg nó eagla ort.transitiveaistreach bhéic siad eascainí ina diaidh bhéic sé m'ainm 'Ciúnas!' a bhéic sí.intransitiveneamhaistreach chuala mé ag béiceadh é bhéic sí ar na himreoirí le hiad a spreagadh 2. Fuaim a dhéanann tú nó rud a deir tú i nguth an-ard, de ghnáth toisc go bhfuil tú ag iarraidh go gcloisfeadh daoine i bhfad uait thú nó toisc go bhfuil fearg nó eagla ort. chuala mé béic ón teach lig sí béic mhór aisti lig sé béic uafáis as 'Tar ar ais!' ar seisean de bhéic. Loading phrases and examples...
Loading Teanglann link ...
for