snarl
1 verb of animal INTRANSITIVEbheith ag drannadhbheith ag gnúsachtthe dog was snarling at the visitors bhí an madra ag drannadh leis na cuairteoirí, bhí an madra ag drannaireacht leis na cuairteoirí 2 verb of person TRANSITIVE'What's wrong with them?' he snarled. 'Cad atá orthu?' arsa seisean go feargach.; 'Céard atá orthu?' arsa seisean le teann feirge.'Get stuffed!' he snarled at his friend. 'Gread leat!' arsa seisean go colgach lena chara.
INTRANSITIVEshe spent the night snarling at me chaith sí an oíche ag tabhairt fúm go feargach
Show full entry
3 verb cause traffic jam
TRANSITIVEmoill a chur ar the weather snarled the traffic chuir an aimsir moill ar an trácht, rinne an aimsir an diabhal ar an tráchtthe traffic is all snarled up tá an trácht ina chíor thuathail
INTRANSITIVEbheith ina thranglambheith ina chíor thuathailthe traffic snarled bhí an trácht ina thranglam
4 noun animal actiondrannadh masc1 drantán masc1 an aggressive snarl drantán confach 5 noun human actionhe had a snarl on his lips bhí gramhas air, bhí pus air, bhí strainc oilc aira snarl of fury escaped her lips lig sí racht feirge aisti 6 (also traffic snarl) noun traffic jamtranglam tráchta brú tráchta