forfeit
1 verb especially LAW lose property etc as punishment TRANSITIVEcaill verb géill verb forghéill technical term verb he forfeited his deposit chaill sé a éarlais, coinníodh a éarlais uaidhto forfeit a right ceart a chailleadh, ceart a ghéilleadh, ceart a ligean ar ceal 2 verb give sth up TRANSITIVEtabhair suas caill verb he had to forfeit his private life for his career in politics bhí air cúl a thabhairt lena shaol príobháideach nuair a thug sé aghaidh ar an bpolaitíochtShow full entry
3 noun LAW property etc taken awayéiric fem2 to pay a forfeit éiric a íocforfeit clause clásal pionóis 4 noun penalty, punishmentpionós masc1 5 noun action of forfeitingcailleadh masc géilleadh masc misbehaviour will result in the forfeit of privileges caillfear pribhléidí má bhíonn mí-iompar ann 6 adjective LAW taken awaycaillte adj3 géillte adj3 forghéillte technical term adj3 his lands are forfeit tá a chuid talún caillte aigeher life is forfeit tá a beatha i ngeallbhroid